Słownik golfowy. Podstawowa terminologia golfowa:

Backswing − pierwszy etap swingu przed uderzeniem piłki, polegający na odprowadzeniu kija do tyłu w górę.

Birdie − rozegranie danego dołka z wynikiem jednego uderzenia poniżej jego normy (poniżej par dołka).

Bogey − rozegranie dołka jednym uderzeniem powyżej jego normy (powyżej par dołka).

Bunkier − przeszkoda na polu golfowym, zagłębienie, dół wypełniony piaskiem.

Caddie − pomocnik gracza na polu golfowym. Osoba, która nie tylko nosi torbę golfową gracza, ale jako jedyna ma prawo graczowi doradzać w kwestii wyboru kija czy strategii gry na danym polu.

Chip − krótkie uderzenie wykonywane z okolic greenu w kierunku dołka. Wykonywane jest najczęściej kijem typu pitching wedge lub żelazem 9-6.

Divot − kawałek trawy, darni wyrwany z pola podczas uderzenia golfowego.

Dogleg − dołek, którego linia gry nie jest prosta, lecz skręca pod kątem w lewo lub w prawo.

Dołek − 1. dosłownie: miejsce na greenie, gdzie w otworze o średnicy około 10 cm włożona jest chorągiewka. 2). teren części pola, na którym rozgrywany jest dany etap gry, rozpoczynający się na obszarze tee (miejsce startu) a kończący się na greenie, na którym znajduje się dołek sensu stricto.

Double bogey − podwójny bogey, rozegranie dołka dwoma uderzeniami powyżej jego normy (powyżej par dołka).

Downswing − druga, następująca po backswingu, część zamachu golfowego. Ruch z góry do dołu w kierunku piłki.

Driver − rodzaj kija golfowego, jedynka wood, służąca do bardzo dalekich uderzeń.

Driving range − teren treningowy, miejsce do ćwiczenia uderzeń.

Drop − upuszczenie piłki, w sposób zgodny z regułami golfa, z wysokości kolan i z twarzą w stronę chorągiewki, dopuszczalne gdy: a) piłka wpadła do wody, b) jest na terenie w naprawie, c) ogłosimy, że jest nie do zagrania.

Eagle − zagranie dołka dwoma uderzeniami poniżej par.

Etykieta golfowa − zbiór zasad i reguł obligujących zachowanie gracza na polu golfowym. Wynika z „Reguł gry w golfa”, wielowiekowej tradycji oraz reguł lokalnych danego pola.

Fairway − część pola, obszar krótko skoszonej trawy, który rozciąga się od tee (miejsce startu) do greenu (obszar krótko skoszonej trawy, tu znajduje się dołek).

Follow through − ostatni etap swingu. Wykończenie zamachu już po uderzeniu piłki.

Fore − skrót od „before”, tłumaczy się jako: uwaga! Jest to okrzyk ostrzegający graczy z przodu, że piłka zmieniła tor i może być niebezpieczna.

Granica pola − linia oznaczona białymi palikami, określająca granicę terenu, na którym dozwolona jest gra w golfa.

Green − szczególnie zadbane miejsce na polu z bardzo krótko skoszoną trawą, na którym znajduje się dołek z chorągiewką.

Green fee − karta wstępu, czyli opłata za grę na polu golfowym.

Grip − 1) chwyt 2) rączka kija.

Handicap − stopień umiejętności gracza określany liczbowo. Handicap posiadają tylko amatorzy – im niższy handicap, tym lepszy gracz. Gracze zawodowi grają bez handicapu (mają handicap zerowy). Kobiety rozpoczynające grę w golfa otrzymują handicap 40, mężczyźni 36. Jeżeli wyniki gracza wynoszą średnio 20 uderzeń powyżej par pola, jego handicap wyniesie 20.

Hazard − przeszkoda na polu golfowym (może być wodna), oznaczona czerwonymi lub żółtymi palikami. Także bunkier z piaskiem.

Hole in one − uderzenie z tee (miejsce startu), za którym piłka wpada od razu do dołka.

Irony − zestaw kijów o różnej długości i różnym kącie nachylenia główki. Zwykle golfista posiada najwięcej tego typu kijów w torbie. Odmienne parametry powodują, iż przy takim samym zamachu, zależnie od użytego kija, uderzona piłka poleci na inną odległość. Im wyższy numer kija, tym piłka poszybuje wyżej, ale i krócej. Niższe numery służą do bardziej płaskich i dalszych uderzeń.

Marker – 1) gracz zapisujący liczbę uderzeń partnera na karcie wyników 2) znacznik służący do oznaczania pozycji piłki na greenie (inaczej ballmarker).

Match play − forma rozgrywek, w której o wygranej decyduje liczba wygranych dołków.

Out of bounds − teren po za granicami pola, który oznaczony jest białymi palikami lub białą linią.

Par − norma, liczba uderzeń przewidziana przez architekta pola, w której powinien być rozegrany dołek. Jeżeli pole golfowe ma par 72, to powinniśmy je pokonać 72 uderzeniami. Jeśli pokonamy je 80 uderzeniami, to zagraliśmy 8 powyżej normy (par), czyli +8.

PZG – Polski Związek Golfa

Pitch − typ uderzenia golfowego, które stosowane jest przede wszystkim przy przerzucaniu piłki przez przeszkodę.

Pitching area − teren do trenowania uderzeń typu „pitch”.

Pitchfork − rodzaj małego widelczyka, służącego do naprawiania uszkodzeń nawierzchni na greenie.

Pro shop − sklep golfowy, czasem również recepcja, wypożyczalnia sprzętu i wózków.

Putt − uderzenie wykonywane putterem, po którym piłka toczy się cały czas po greenie.

Putting area (putting green) − obszar do trenowania puttingu.

Putter – to kij przeznaczony do wykonywania uderzeń na małe odległości, w taki sposób, aby piłka toczyła się płasko po powierzchni trawy. Po uderzeniu putterem piłka nie wzbije się w powietrze (jak w przypadku innych kijów), lecz poturla się wprost do dołka.

Rough − obszar wysokiej, celowo nieskoszonej trawy, znajdujący się najczęściej wzdłuż fairwaya.

Scorecard − karta, na której gracze zapisują wyniki uzyskane na poszczególnych dołkach podczas gry na polu. Na karcie poddane są numery dołków, ich par, długości a także stopień trudności.

Stroke play − forma rozgrywek, w której liczy się tylko liczba uderzeń. Są dwie odmiany – netto, gdzie odliczany jest handicap gracza i brutto, gdzie liczy się wyłącznie liczba oddanych uderzeń.

Swing − zamach golfowy.

Tee − 1) drewniany kołeczek, na którym ustawia się piłkę do wybicia. 2) Obszar trawy między dwoma znacznikami skąd rozpoczyna się grę na danym dołku.

Wedge − kije typu iron służące do krótkiej gry. Istnieją trzy rodzaje wedge’ów. pitching wedge wybija piłkę z trawy, sand wedge z piasku, a lob wedge krótko i wysoko.

Wood − tradycyjna nazwa kijów o bulwiastej budowie główki, niegdyś wykonywanych z drewna, dziś najczęściej z różnych rodzajów metali. Drewna są najdłuższymi i najlżejszymi kijami w komplecie, służą do wykonywania najdalszych uderzeń. Im niższy numer kija, tym na większe odległości można dzięki niemu posłać piłeczkę.