W zależności od czasu w moich ćwiczeniach dominuje inna faza treningu. Zima i okres poza sezonem turniejowym jest dobrym momentem na pierwszy etap przygotowań, na trenowanie skillów, dlatego to wtedy pracuję nad technicznymi elementami swojej gry. Z kolei im bliżej do sezonu, tym w większym stopniu wprowadzam do treningu wyzwania, gry, a potem już etap performance, w którym nie liczą się taśmowe powtórzenia, a ważne jest skupienie na dosłownie każdym uderzeniu.
ĆWICZENIE 100 STÓP
Dążę do trafienia puttów z łącznej odległości 100 stóp. Zaczynam od putta z 5 stóp, kolejne wykonuję kolejno z 10, 15 i 20 stóp. Liczę, w którym momencie, po zsumowaniu odległości, dojdę do łącznego wyniku 100. Czyli w momencie, gdy trafię uderzenie z 5 stóp, mam na swoim koncie 5, jeśli trafię kolejnego putta z 10 stóp, mam już na koncie łączny wynik 15. Piłka wpadnie do dołka z 20 stóp, mam na swoim koncie 35. Zawsze zaczynam od najmniejszej odległości, potem uderzam z coraz dalszych. Kiedy nie trafię któregoś z puttów, otrzymuję zero. Zawsze gram na swój rekord, czyli chcę w jak najmniejszej liczbie puttów zdobyć łączny wynik 100 stóp. Może mi się to udać, powiedzmy, trafiając 5 puttów z 20 stóp (ok. 6 m), ale żeby dojść do tego wyniku, musiałbym wykonać aż 20 puttów (5 razy 4), bo trzeba przejść przez każdą ze stacji. Mój aktualny rekord wynosi natomiast 11 puttów, najszybciej zadanie to można wykonać w 8 puttów, co oznaczałoby trafienie każdego putta po drodze. Do ćwiczenia warto wybierać cały czas inne greeny, z różnymi breakami, żeby urozmaicać sobie rywalizację. Za każdym razem oczywiście przechodzę przez swoją rutynę i czytam green. To ćwiczenie pozwala zbliżyć się do sytuacji z pola golfowego – co prawda jesteśmy na puttingu i trenujemy tylko ten jeden element gry – ale cały czas robimy to w innej sytuacji – z innego dystansu i na innym greenie.
Jaki jest twój wynik?
fot. G&R/Filip Klimaszewski